Malpaco (mezepoko)

La esprimo malpaco signifas establaĵo, kiu ekde la mezepoko ĝis la frua novepoko reguligis la jurrompojn rekte inter damaĝito kaj damaĝinto je eliminado de supera instanco. Malpacokapablaj estis je tio nur liberuloj. Agoj de servutulo estis atribuataj al lia mastro.

Nuntempe ĝi estas ofte komprenata samsence kun sanga venĝo, kvankam ĉi-lasta estis nur la lasta rimedo de konfliktosubigo ene de la malpaco, se pentofaro kaj damaĝorekompenso ne plu funkciis aŭ estis rifuzataj de unu el la partioj.